Մի Մոր հարցրին. «Ի՞նչու չես լալիս,
Որդիդ ցմա՛հ է բանտարկվել»
Ասաց. «Ինչ լա՜վ է, որդիս չի՛ տանջվի,
Որ իր ետևից որդի չի թողել…»
--------------------------------------
Քեզ համար իրո՜ք տանջվելու պատրաստ
Միայն Մա՜յրդ է, ուրիշ մարդ չկա՛,
Ցավո՜ք հաճախ են նրան մոռանում
Ու…թողնում մենակ:
Թաքնված վի՜շտդ Մայրդ լա՛վ գիտի,
Բայց հաճախ ցավերիդ չունի՜ պատասխան,
Դրանից լալիս է կրկի՜ն ու կրկի՜ն
(Այդքա՜ն արցունքներ որտեղի՞ց նրան)
Դու մի՛շտ իր մեջ ես՝ ինքը քեզ Աստված,
Խանդո՜տ մայրական սիրտը հովանի,
Ի՜նչ էլ որ անես մնո՛ւմ ես ներված,
Ո՞վ կարող է քեզ ամեն ինչ ների:
Տխուր պահերը չի՛ կիսում քեզ հետ,
Այդ պահին իր համար դառնո՜ւմ ես օտար,
Լալի՜ս է թաքուն, որ դու չտեսնես
Նո՜ւրբ կաթիլները աչքից ընկնող վար:
Մայրը սեռ չունի՜ և ո՛չ էլ տարիք
(Հարաբերական բառեր են դրանք)
Մայրը ունա՜կ է ցանկացած պահի՜
Քեզ համար լինել ամե՜ն, ամեն Բան:
