Գիտենք, որ հասարակությունը, գիտենք որ ազնվականությունը, երեկվա ճորտատերերը, ազատականները, գրական գործիչները, գիտնականները և նույնիսկ աշակերտները համատարած վարակված են. նրանց կենսահյութն ու հյուսվածքները հայրենասիրական սիֆիլիսով են ներծծված:
…Եթե Ռուսաստանում խստորեն կիրառվեին բոլոր օրենքները և ոչ ոք կաշառք չվերցներ, այնտեղ ապրելը լիովին անհնար կդառնար:
Իսկ անգլիացի գրող Օլդոս Հաքսլին հետևյալն է ասել հայրենասիրության մասին.
«Հայրենասիրության առավելությունը նրանում է, որ նրա քողի տակ մենք կարող են անպատիժ խաբել թալանել ու սպանել: «Անպատիժ» -ը դեռ մեղմ է ասված, ավելի ճշգրիտը կլինի՝ «սեփական արդարացիության զգացումով» -ը»: