Զրուցակիցս ԵՊՀ Հայ բանասիրության ֆակուլտետի ուսանողուհի Անի Հակոբջանյանն է:
1.Առավոտը սկսում եմ…
-《Դմբո Ջոյսը》, դասախոսիս նվիրած գրքերը գրկելով ու մտածելով, թե այսօր քանի հոգու կսիրահարվեմ մետրոյում /ծիծաղում է/
2.Այս պահին գի՞րք, թե՞ պոնչիկ
-Գիրք պոնչիկի մասին / ծիծաղում է/
3.Ձեր երեք ամենասիրելի ուտեստները
-Կրեմով պոնչիկով, խնձորով պոնչիկ, բանանով պոնչիկ
4.Ասա ինձ՝ չես կարող և, ես…
-Ակնոցս ուսուցիչների պես ուղղելով, կասեմ, որ 《չ》-երը լեզվում են, իսկ իմ կյանքում դրանք բացակայում են։
5.Հայաստանն ու ես…
-Մեր միասնական պայքարի շնորհիվ հասնելու ենք ազատության
6. Ըստ Ձեզ, ո՞րն է Հայաստանի ամենահետաքրքիր քաղաքը
-Այն քաղաքը, ուր կարելի է փողոցում առանց ամաչելու պարել, լացել, գրկել, երգել, սիրել, ու բնավ կարևոր չէ` ինչ անուն կկրի ազատության քաղաքը։
7. Եթե իմ մասին պատմող ֆիլմ լիներ, ապա այն կկոչվեր…
-《Ծիծաղի 50 երանգները》
8. Կսիրահարվեմ նրան, եթե…
-Համաձայնի ինձ հետ շորերով լողավազան մտնել, առանց գումարը վճարելու փախչել սրճարանից, տանիքներին պարել, գինի խմել, ու որ ամենակարևորն է` ինձ համար գիրք կարդա, ինչպես Շլինկի 《Ընթերցողը》 գրքի հերոսն էր անում։
9.Կյանքը ձանձրալի է առանց ...
-Թափառումների, գրքերի, տղաների ու իմ ծիծաղի, ավելի շուտ` խռխռոցի /ծիծաղում է/
10.Ի՞նչն եք համարում Ձեր երկրորդ տունը
-Ամեն քայլափոխս իմ տունն է, այն էլ` առաջին. եթե նստել եմ հարմար նստարանի, ուրեմն նստարանը իմ տունն է, եթե պառկել եմ գետնին, գետինն է իմ տունը, իսկ եթե մետրոյում պատահմամբ ընկել եմ գեղեցիկ տղայի գիրկը, նա է իմ տունը /ժպտում է/
11.Ի՞նչ չեք ուտի երբեք, որքան էլ քաղցած լինեք
-Հանրապետականների, մի շարք պաշտոնյաների ու ռեժիմի ստրուկների թոքը /ծիծաղում է/
12. Երջանիկ լինելու համար ինձ անհրաժեշտ է…
-Հասկացվածություն ու մարդկանց ժպիտը /ժպտում է/
13. Երբեք չեմ ցանկանա ինձ նվիրեն…
-Թանկարժեք ծաղիկներ, ոսկի, ռոկոկո ապակեղեն, 《խորհուրդներ》
14.Տուր ինձ գիրք, թեյ և, …
-Իմ սիրելի գրականագետին (կուրսեցիներս գլխի ընկան, թե ում)
15. Ես Անի Հակոբջանյանն եմ, ես...
-Ամենատխուր խելագարն եմ, որ կյանքը նվիրել է մարդկանց դեմքին լայն ու անկեղծ ժպիտ նկարելուն