Փայտիկն առնեմ կախարդական.
Ուրիշ հնար մի՞թե ունեմ,
Եվ մեկ առ մեկ ու անշտապ
Փափագածս կյանքի կոչեմ:
Նախ` հստակեմ եզերքը այն,
Որ ի վերուստ բաժինն էր մեր,
Սահմանադիր քարերն ընկած
Դեմն արևի նորեն պարզեմ:
Ապա` շնչից, բառից օտար
Մի հարվածով օդն ազատեմ…
Բնավայրերը կորուսյալ
Անուններով նախնյաց օծեմ:
Կարգի բերեմ մեր Տունը մեծ,
Օրոցքները թող գնան-գան,
Հնձվորները սարի լանջին
Շապիկները արևին տան:
Շեները` շեն, ճամփան` բանուկ,
Խորաններում խունկ ու կնդրուկ,
Այգիներում ջրի խոխոջ,
Դեզերի մեջ` սեր, փսփսուք:
Լավաշը թարմ` բույրը սփռի,
Թոնիրներից ելնի մշուշ,
Ծիծառները ծափեն օդում,
Երդից ընկնի երեք խնձոր:
Մեկն ասողին, մեկն լսողին,
Երրորդը Ցավը բուժողին,
Նրան, ով կամք ունի, կորով,
Չի գոհանա անրջելով:
ՀԱՆԳՐՎԱՆ շարքից
