Իմ գրառումները շատերի կողմից թունոտ ու մաղձոտա ընկալվում, ինչը՝ գերազանցա: Վատի, ստորի, կեղծիքի դեմ պայքարում քաղցր խոսքեր ես չեմ կարա գործածեմ: Ես պայքարը այլ կերպ չեմ պատկերացնում: Ով չի ուզում՝ թող չընթերցի ու ավելորդ բարոյախոսական չկարդա պայքարի նման ոճ ընտրածների գլխին: Թող չխանգարի իրա տուֆտա նկատողություններով, թե իբր գռեհիկա, կոպիտա, դաժանա ու ֆլան - ֆստան...
Գռեհիկը էսօրվա վիճակնա, կոպիտը էսօր ու ամեն վայրկյան տեղի ունեցող ազգի բռնաբարություննա, դաժանը սոցիալական ծայրահեղ բևեռացումնա՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով: Պայքարը էդ ամենի դեմ միշտ հատույա, չոր ու աննահանջ: Ով էլ որ ինձ ատումա, ադրբեջանական լրտես, հիվանդ, վատ մարդա համարում, թող՝ համարի: Ոնց որ ասում էր Կալիգուլան. քանի նրանք մեզնից վախենում են, թող ատեն ու հայհոյեն որքան որ ուզում են: Ու վափշե՝ չկա արդարանալու էն մասին, թե ես ինչ եմ ասում ու ինչ ձևով եմ ասում: Դուք՝ նման պազիցիա բռնածներդ, մի մեծ, անգրագետ նախիր եք ու էդպիսին եք էղել ահագին ժամանակ: Ահագին ժամանակ էլ կպահանջվի, որ մարդ դառնաք, այսինքն՝ հասկացողության մակարդակներդ բարձրացնեք:
Առավելագույնը հիմա որ կարաք անեք էդ բամբասելնա ու հերյուրախոսելը, քանի որ բութ եք ու դժբախտաբար բութ էլ կմնաք՝ սկսած լևոնական, լիբերալ, ֆեմինիստական նախիրից վերջացրած կատաղի նժդեհական:
Հեղինակ՝ ՍՏԵՓԱՆ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Շվեդիա, Էնշոփինգ
07.01.2018
