Статьи

Ցանկությունն հեռանալու ձեզ այցի եկե՞լ է,

Ասպարեզը լքելու տենչանք պատե՞լ է,

Կամեցե՞լ եք պառկել որևէ ծառի տակ

Կամ թե` մի պատի,

Գոցել կոպերը,

Էլ չելնել ոտքի:

Ազատ` կրքերից,

Որկոր լցնելու առօրյա հոգսից,

Հոգին պարուրած անամոք վշտից:

Ցավը կրելը եղե՞լ է տաժանք,

Չեն՞ թվացել սուտ

Անուն, փող, հարգանք:

Ներկան` մղձավանջ,

Սարսափ` գալիքը:

Պատսպարվելու համար հարվածից

Համակ էությամբ դարձե՞լ եք մի բուռ,

Գլխովին թաղվել հաստ վերմակի տակ`

Ընդունելով դիրք,

Ինչպես մոր փորում,

Երբ սաղմնյակ էիք նոր ձևավորվող:

Արցունք հոսե՞լ է ձեր այտերն ի վար

Եվ կամ դեպի ներս`

Առանց պատճառի, առիթով չնչին:

Կսկիծն անորոշ ծվատե՞լ է ձեզ,

Չեք էլ իմացել

Ինչը` որտեղից, ինչպես սողոսկեց,

Գտավ ապաստան հեծող կրծքի տակ:

Հույսը լքե՞լ է ձեզ երբևիցե,

Ոտքը տարե՞լ է դեպի կամուրջը,

Ձեռքը պարանի կողմը ձգվե՞լ է,

Հայթայթե՞լ եք զենք`

Թեկուզ մտովի

Քունքին պարպելու, սրտին տագնապող,

Որպես ելք վերջին:

- Եթե եղել է,

Ուրեմն` մարդ եք,

Տառապյալ հոգի: