Դուք ձեր կնոջ և երկու երեխայի հետ քայլում եք ամայի փողոցով: Հանկարծ մի հանցագործ տիպ է հայտնվում ձեր առջև՝ ձեռքին մի մեծ դանակ և, նայելով ուղիղ ձեր աչքերի մեջ, հայհոյում է ու դանակով ուզում է ձեզ խոցել: Պաշտպանվելու նպատակով ծառայողական ատրճանակը գործի դնելու համար ձեզ ընդամենը մի քանի վայրկյան է հարկավոր: Այսպիսի իրավիճակում դուք ի՞նչ կանեք:
Ֆրանսիացի ոստիկան.
(քննության է առնում իրավիճակը. եթե կրակեմ…)
-Արդյո՞ք ես պաշտպանվելու իրավունք ունեմ այս իրավիճակում:
-Այնուամենայնիվ, արդյո՞ք նրան թույլատրված է այդպիսի մեծ դանակ ունենալ:
-Եթե կրակեմ, արդյո՞ք դա բացասական ազդեցություն չի ունենա իմ առաջխաղացման վրա:
-Արդյո՞ք լրատվամիջոցներն այդ սրիկային չեն հերոսացնի ու հավատացնի, թե բոլորը նրան սիրում էին:
-Արդյո՞ք նա հասարակության կողմից մերժված թաղամասերից չէ:
-Արդյո՞ք նա փորձաշրջան անցնող այն նորեկներից մեկը չէ, որը դեռ լիովին չի ինտեգրվել հասարակությանը:
-Արդյո՞ք այդ դեպքում իմ գործողությունը ռասիզմի դրսևորում չի համարվի, եթե նա նույնասաեռական լինի:
-Արդյո՞ք դրանից հետո քաղաքը կրակի չի մատնվի ու արյուն չի հեղվի թաղամասի ջահելների կողմից:
-Արդյո՞ք ես հալածանքների չեմ ենթարկվի տարատեսակ խտրականությունների դեմ պայքարող կազմակերպությունների կողմից:
-Արդյո՞ք լրատվամիջոցները չեն խոսի ոստիկանության վատ աշխատանքի մասին և խստորեն չեն դատապարտի ինձ:
-Արդյո՞ք ինձ չեն վտարի ծառայությունից:
-Արդյո՞ք այդ անձնավորությունը ալկոհոլի կամ թմրամիջոցի զոհ չէ և այդ պատճառով չի հասկանում, թե ինչ է անում:
Ուրեմն ես պետք է նրան քաղաքավարությամբ հորդորեմ, որ մինչև ինձ մոտենալը դանակը ձեռքից գցի:
