Loading...

Articles

Այս անձայնության ծեսս երկարեց

11:11, Tuesday, 29 June, 2021
Այս անձայնության ծեսս երկարեց
    
Այս անձայնության ծեսս երկարեց,
Անթեքելի էր ճամփան սայթաքուն,
Աղերսանքներիս կինը կարկամեց,
Նա էլ սեր չուներ ամենքից թաքուն։
Մտքերիս մեջ էր և դիմադարձին,
Ակնաբյուրեղիս կեռվածքից շեղված,
Ալեկոծուն էր, երբ առանց վրձին
Կայծակախառն էր, թեև անթեղված։
Եվ իբրև բորբոք հույզ՝ իրողություն,
Եվ իբրև աղոտ, թանկ հիշողություն,
Ճերմակիս վրա սևախայտ դեկոր,
Այս հատված կյանքիս սրբագիր բեկոր։
Եվ իբրև հին տուրք, քանքարիս մի չափ,
Մի խտիտ ծավալ, մի սեր՝ գրկաչափ,
Անշոշափելի իմ երանություն
Եվ երանավետ իմ թափուրություն։
Promote this post
The article published in the Spokesperson project.
Sign up and publish your articles.
Like
0
Dislike
0
893 | 0 | 0
Facebook