Loading...

Articles

Մեր Արիսը

18:05, Thursday, 24 June, 2021
Մեր Արիսը

De klanken uit Armenië zijn te horen in Nederland


    
     Հայկական հնչյունները լսվում են Նիդերլանդներում ու աշխարհի այլ վայրերում: Աշխարհի յուրաքանչյուր անկյունում, ով փոքր ինչ ծանոթ է Հայաստանին գիտի, որ այն մշակութային հարուստ ավանդույթներ ունեցող երկիր է, հարուստ պատմությամբ և հարուստ մշակույթով:

Հայկական երաժշտությունը նույնքան հարուստ է իր բազմերանգ բազմազանությամբ՝ ժողովրդական բանահյուսության մշակումներից, մինչև էստրադայի ժանր: Հայկական երաժշտությունը ունակ է թափանցել մարդկանց սրտերը, խորապես հուզել կամ ուրախություն պատճառել՝ իր տոնայնությամբ ու գործիքների հնչեղ նվագակցությամբ:

Սփյուռքի հայերը սիրում են իրենց երաժշտությունը տարածել այն միջավայրում՝ որտեղ հաստատվել են, սիրում են մարդկանց հաղորդակից դարձնել գեղեցիկ արվեստին, նման արվեստագետներից է մեր հայրենակից Արիստակես Եսայանը, ում սիրում ու գնահատում են իր շրջապատում ու ողջ Նիդերլանդներում: Մտերիմները նրան ասում են «մեր Արիսը» . Այս հոդվածը մեծ արվեստագետի մասին է, ում համար երաժշտությունը «ամենօրյա սնունդ ու խմիչք է, թթվածին, որ էներգիա է արտադրում, անկեղծ կիրք և ուրախություն պարգևում»: Դա նրա կենսակերպն է «հաղորդակցվելու, պատմելու իր կյանքի պատմությունը»: Այս հոդվածում մենք «թեթև հպվում» ենք Արիստակես Եսայան արվեստագետի երաժշտական մեծ կենսագրության շտրիխներին:

Նրա երգացանկը կազմված է մի շարք հայտնի երգիչների ստեղծագործություններով: Նիդերլանդներում նրան համարում են «Նիդերլանդների Ազնավուր», մյուսները՝ հոլանդացի Neil Diamond: Արիստակես Եսայանը պրոֆեսիոնալ դաշնակահար-երգիչ է` հարուստ երգացանկի առատությամբ: Երգը նրա ուժն է, երգը նրա կյանքն է, երաժշտությամբ զբաղվում է արդեն 47 տարի: Նկարահանվել է երաժշտական հեռուստատեսային բազմաթիվ նախագծերում, թողարկել է մի քանի ալբոմ: Նվագում ու երգում է ամենուր՝ համերգասրահներում ու տանը, փողոցներում, կայարաններում, ամենուր որտեղ երաժշտական գործիք կա: Արիստակեսը պատիվ է ունեցել երգել Հայաստանի պետական օրհներգը «Մեր հայրենիք» -ը, 2005թ. մարտի 30-ի Նիդերլանդներ-Հայաստան ֆուտբոլային հանդիպումից առաջ՝ Էյնդհովենի մարզադաշտում: Բազմաթիվ երգերի ու ստեղծագործությունների հեղինակ է:

Հոդվածը նիդերլանդերեն լեզվով է, ԵՄ "Solidarity Corps" նախագծի շրջանակներում գրվել է «Նիդերլանդական օրագրի» համար, հեղինակ՝ ԹԱԼԻՆ ՀԱԿՈԲ
    
    

De klanken uit Armenië zijn te horen in Nederland
     Iedereen die maar een beetje kennis heeft gemaakt met het land Armenië, komt er al snel achter dat het een land is met een ongelooflijk rijke cultuur, geschiedenis en kleurrijke kunst. Dit geldt net zo voor de muziek van het land. Armeens muziek is erg uitlopend en gaat van folklore tot pop. Het kan je aan de ene kant diep ontroeren en aan de andere kant euforisch verblijden met haar rijke tonen, klanken en instrumenten. Armeniërs in de diaspora verspreiden hun muziek graag met de lokale bevolking in het land waarin ze zich hebben gevestigd, zo ook Aristakes Jessayan. Muziek is voor hem ‘als eten, drinken, ademen, zuurstof en energie, oprechte passie en levensvreugde". Het is zijn middel om "een levensverhaal te vertellen, mijn levensverhaal". In dit artikel maken we kennis met zijn passie.

Van vele markten thuis
     Aristakes is een tijd dienstplichtig geweest als Sergeant bij het Korps Commando Troepen (KCT), waar hij in 1974 zijn Groene Baret heeft gehaald en is begonnen als beroepsmusicus (pianist/zanger) . Hij maakt dus al 47 jaar muziek. "Inmiddels ben ik al met pensioen, maar ben nog steeds dagelijks bezig met muziek. Dit jaar ga ik de door mij gecomponeerde muziek voor de rockopera ‘Rhapsody for Peace’ opnemen met leden van het orkest The New Symphonics, onder leiding van de bekende dirigent Maurice Luttikhuis. De rockopera gaat over mijn Armeense achtergrond, mijn levenslange verhaal aan iedereen, dat ik geen Griek, maar Armeniër ben en dat Aristakes geen Griekse, maar een Armeense naam is. Dat verhaal draag ik dus al 68 jaar met me mee. Uiteraard komt de uiterst treurige geschiedenis van ons Armeense volk ook in de rockopera" aldus Aristakes.

Armenië en Nederland
     Aristakes heeft de eer gehad om het Armeense volkslied "Mer Hayrenik" voorafgaand aan de voetbalwedstrijd Nederland-Armenië te zingen in het stadion in Eindhoven. Hij laat de Nederlanders op deze manier kennis maken met de Armeense identiteit, geschiedenis en muziek. Aristakes is ook bekend geworden doordat hij in de stationshal van Amsterdam CS achter de piano stapte en het liedje ‘She’ van onze Armeense trots Charles Aznavourian zong. "Een omstander filmde dat en via Facebook kwam dat filmpje terecht bij de NS. Dat wist ik niet. Een jaar later (2016) werd ik gebeld door een dame van de NS, die mij vertelde, dat ik 1 van de 3 genomineerden was. Toen ik vroeg, voor wat en wie ik genomineerd was, zei ze, dat het voor de NS wedstrijd ‘Beste Station Pianist van Nederland’ was. Ik zei dat ik geen ‘Station pianist’ ben en dat ik niet eens afwist van een wedstrijd. Bovendien zei ik tegen haar, dat ik niet eens heb meegedaan. Ja, zei ze, maar wij hebben wél een video van jou, waarop te zien en te horen is, dat jij in Amsterdam CS aan de vleugel een prachtig liedje zingt. De bekende klassieke pianist Wibi Soerjadi was de juryvoorzitter en vond mij zo ongelooflijk natuurlijk pianospelen, dat hij mij daarom heeft genomineerd" vertelt Aristakes lachend. Het is een grap wat hij nog veel door vertelt, zo ook tijdens zijn concerten en dan speelt hij er het liedje ‘She’ bij.

Deel je passie, wat je ook doet

Als je in contact komt met Aristakes, merk je dat het enthousiasme en de passie ervan af spatten. Hij vindt het belangrijk om plezier te hebben in zijn werk. "Of je nu muziek maakt, schilder bent, beeldhouwer, advocaat, bedrijfsleider, stratenmaker, accountant, voetballer, groenteboer, taxichauffeur of in een supermarkt werkt, maakt niet zo veel uit. Maar als je alles, dat je doet, met oprechte passie en plezier doet, word je nooit ziek, heb je geen honger of dorst, geen pijn in het hoofd of de buik, let je niet op tijd en leef je het leven veel en veel boeiender. Daar zit, wat mij betreft, het plezier in het leven in. Oprechte blijdschap om iets te doen, wat je zelf echt heel leuk vindt. Maar wél heel echt, vanuit de ziel!"

Dit artikel is door Talin Yakob geschreven in het kader van het EU-project "Solidarity corps". Wil jij ook schrijven voor Niderlandakan Oragir? Stuur dan een berichtje en word ook vrijwilliger!

Promote this post
The article published in the Spokesperson project.
Sign up and publish your articles.
Like
0
Dislike
0
3623 | 0 | 0
Facebook