Ասում եմ, հետ գնամ քիչ Եվ բռնեմ սիրո շրջան, Չկարծես, թե ես՝ անինչ, Եվ քոնն են բուստ ու մարջան։ Ես ուրիշ էլ սիրտ չունեմ, Աչք չունեմ՝ ճամփիդ սառած, Իմ ոտքի տակի ձյունն եմ Եվ մի տաղ ունեմ գրած։ Իմ գրկում թե տեղ չանես, Իմ տաղում՝ խենթ ու անծես, Թե անգամ հոգիս հանես, Եվ, հոգիս, ինձ չփրկես, Ո՞նց գնամ անձեռնադիր, Ո՞նց չասեմ բարով մնաս, Մտքերս ո՞նց շարադիր Թղթին տամ և սարքեմ գիր։
|
