Դու՝ անճառելի հմայքի ցուցիչ,
Դու՝ ակնապարար՝ պսպղուն մի քիչ,
Գայթակղության հակինթ ու շողակ,
Եկ, սիրո ծեսին երկուսով խաղանք։
Դու՝ սղնոց կարոտ, անանձուկ աղերս,
Դու՝ անդիմադիր իմ բիլ անրջանք,
Քո գրավչությամբ թե սիրտս խանձես,
Ես էլ կմարեմ քո գրկում անջանք։
Նազելաշուքիդ չքնաղը քիչ է,
Քո նվազելին չի էլ պակասում,
Արուսյակն անգին քո դեպքում ի՞նչ է,
Երբ իմ հեքիաթն ես տաղի պես ասում։