Գլխովս անցել, թե պատահել ես,
Դու էլ տևել ես իմ չափումներում,
Սրիկա մահին երբ բացասել ես,
Կնքել ես ապա իմ մահկանացուն։
Քո գրաֆների տեսության հիմքում
Կարգավոր մի զույգ ինչ դիրք էլ բռնի,
Ծայրակետերում ոչինչ չես հերքում,
Ժառանգական են գեները քրմի։
Մի կիսատոն է էս ձայնս իջել
Եվ գույն չմնաց՝ ներսս պատկերի,
Չորս գույն հետո ես դեպի ետ շրջել,
Որ ես էլ տևեմ առանց պարտքերի։