Շո՜ղըAuthor: Ստեփան Ումառ-Հարությունյան 05:37, Thursday, 25 March, 2021 Արևը ինձնից խլեց ստվերս… Կարծես թե մի Ձեռք պոկեց ինձ հողից, Ցերե՛կ էր, լո՛ւյս էր, Արցո՜ւնք ու Դառը մի Ժպիտ Մենակությունից: Արցունքներս Ինչ-որ կաթիլներ են Չորացած կնճիռ-այտերիս, Կնճիռներս հիմա վերքեր են, Ու ցավից ոռնում է հոգիս: Promote this postThe article published in the Spokesperson project.Sign up and publish your articles. Like0 Dislike0 Share 2051 | 0 | 0 | 0