*
Հերթական անգա՜մ վերընթերցում եմ քեզ,
Հերթական անգա՜մ զարմանում,
Որ դեռ անցյալից մա՜ս-մաս տրոհվում ես,
Բայց դեռ ապրո՜ւմ ես, ապրո՜ւմ ես,
Ապրո՜ւմ…
*
Թե նման ապրելը կյա՜նք ես համարում՝
Դավաճան ձեռքերով աչքերդ փակած,
Ուրեմն խարխափո՜ւմ ես այս լիրբ աշխարհում
Քո մահապարտի դերի մեջ մտած:
*
Ժամանա՛կ ունես ա՛չքդ բացելու-
Շո՛ւրջդ նայելու անվարան,
Բռնցքվի՛ր նորից վերև՜ հառնելու-
Քեզ վերևնե՜րն են հարիր հավատա՛:
*
Թե շարունակես բաժանվել մա՜ս-մաս՝
Գայլի երախով ստամոքս մտնելո՜ւ,
Շատ շուտով ա՛զգ իմ դու կվերանա՜ս
Ինչպես շատ ազզգե՜ր այս լիրբ աշխարհում…
Ս. Հարությունյան