Ի՞նչ եմ արել Ձեզ-
Թողեցիք մենա՜կ,
Ո՞ր մեղքիս համար
Հանձնեցիք օտար ձեռքերին վայրագ:
Ես Ձեր հա՜րսն էի՝
Մաքո՜ւր, անապա՜կ,
Ձեր սրբությո՜ւնը - դեռ տուն չմտած,
Ձեր պատի՜վն էի,
Ձեր հոգի՜ն հպարտ,
Հիմա դարձա հարճ օտարի համար:
Ո՞ւր է իմ թլոշ Դավի՛թը հիմա,
Կարմիր Վարդա՜նը,
Մուշե՜ղը հսկա…
Ո՞ւր են երգերս,
Ո՞ւր են պարերս,
Շարականնե՜րս ու
Հայերենս…
Ականջներումս օտա՜ր բառեր են՝
Վայրի՜, անհարկի՜ գոռում-գոչյունով,
Կուրծք պատռե՜լ են,
Սիրտս հանե՜լ են
Ոտքի տակ գցե՜լ,
Արհամարով:
Գիտե՜մ որ կգաս, կասկածներ չունե՜մ,
Թե ե՞րբ կլինի՝ Աստծո՜ւն է հայտնի,
Հո՜ւյս տուր ո՜ւժ առնեմ, հո՜ւյսս չմեռնի,
Որ մինչև գա՜լդ ա՛չքս չփակվի…