Վեր թողեցի այս աշխարհը գոգիդ,
Ասի դառն է, մի քիչ դանդաղ պտտենք,
Քանի ցնցվի, այդքան աստղ ու բոլիդ
Կարծր են գալու, երբ այդ մասին պատմենք։
Վարանելու ուրիշ պատճառ չունենք,
Էն Ջոջանց տան թագը մնաց անտեր,
Ես՝ ամոթից, դու՝ իմ սրտով, շառագունենք,
Ազնվամորու բույրն անտեղի չանցներ։