Loading...

Articles

Ծերանո՞ւմ ենք

10:54, Thursday, 06 February, 2020
Ծերանո՞ւմ ենք
    
    
    

Տարիքով լինելը սարսափելի չի – չկա նման սահման:

Ծեր լինելն էլ վախենալու չի – չկա նման սահման:

Շա՜տ ծեր լինելն էլ լաց լինելու չի – չկա նման սահման:

Եվ այս բոլորը միայն ու միայն այն ժամանակ երբ քեզ զգում ես երիտասարդ:

Երբ ոչ ոք չի հիշեցնում տարիքդ:

Երբ ոչ ոք չի համեմատում ուրիշ մեկի հետ:


    

… երբ քեզ զգում ես երիտասարդ:


    

Նման հիմար մտքերով արդեն մոտ քսան րոպե է սպասում եմ երթուղային տաքսու:

Նայում եմ, կողքս մի կին է կանգնած, ինձ նման անհանգիստ չի ու երևի միայն նրանից է, որ տանջող մտքեր ունի:

- Ձեր վերջին ծննդյան օրը քանի՞ մոմ էր տորթի վրա:

Հարցը տափակ էր ու ավելի շուտ ուղղված ոչ իրեն, դեպի անհայտ ուղղություն:

Զարմացած նայում է, թվում է ժպտում է, բայց բարկացած:

- Մե՛կ:

- Իսկ ինչքա՞ն պետք է լիներ:

- Մե՜կ:

Զրույցը չստացվեց, երևի պետք է ժամը հարցնեի, կամ ինչ-որ փողոց:

Երիտասարդ ժամանակ աղջիկների հետ ծանոթանալու համար հարցնում էի.

- Ներողություն, մի հարց կարելի՞ է տալ, բայց խնդրում եմ հաշվի առեք, որ ինձ ո՛չ թե պատասխանն է հարկավոր այլ պատասխանի պատասխանը:

Օգնում էր ծանոթանալու:

Միգուցե փորձեմ:

Չգիտեմ ինչո՞ւ հարցրեցի:

- Ես ծե՞ր եմ:

Անակընկալի չեկավ: Ժպտում է, այս անգամ առանց բարկանալու:

- Այո, ոնց որ թե…

- Հասակակից կանանց արդեն մենք նայում ենք եղբո՞ր պես…

- Դա եղել է արդեն, վաղը մի նոր բան հնարեք, ես կսպասեմ, այստե՜ղ, այս ժամին:


    

Վա՜ղը…

Վաղը կգա՜, կգան նաև էլի օրե՜ր հուսալից,


    

Ծերանում ենք, Պարո՛ւյր Սևակ,
     Սակայն… խելքի չե՜նք գալիս…

Promote this post
The article published in the Spokesperson project.
Sign up and publish your articles.
Like
0
Dislike
0
3319 | 0 | 0
Facebook