Մի անգամ արաբական հռչակավոր խալիֆ Հարուն ալ Ռաշիդը ճանապարհ գնալիս հանդիպում է ժուժկալ կյանքով ապրող մի մոլեռանդ հավատացյալի:
-Որտեղի՞ց ես գալիս, հարցնում է խալիֆը:
-Դժոխքից, - պատասխանում է ժուժկալ մոլեռանդը:
-Իսկ ինչո՞ւ էիր դժոխք գնացել, ինչի՞ կարիքն էր քեզ ստիպել այնտեղ մտնել, - հարցնում է Հարուն ալ Ռաշիդը:
-Ուզում էի կրակ առնել ծխամորճիս համար, ու որոշեցի այնտեղի բնակիչներին խնդրել, որ իրենց աշխարհի կրակից մի փոքրիկ բոց տան:
-Եվ ի՞նչ, նրանք քեզ կրակ տվեցի՞ն:
-Ո՛չ, - պատասխանում է ժուժկալը, - այնտեղի կառավարիչն ինձ ասաց, թե իրեք կրակ չունեն: «Ինչպե՞ս թե չունեք», - հարցրեցի ես: Եվ նա հետևյալը
