Ժխտական բան կա աչքերիդ մովում,
Անորոշ մի բան՝ անստույգ, տարտամ,
Այս թմրած սիրտս դարձյալ չես շահում,
Տաղերս էլ ինչպես աներկյուղ կարդամ։
Իմ մթնալույսը երկու կես արիր՝
Ինձանից առաջ, ինձնից այնուհետ,
Մշուշի մեջ էլ հոգիս ծրարիր,
Մեկն ինձ չփնտրի, ասենք՝ ակնդետ։