Ի Ն Չ Պ Ե՞ Ս ԿԱԶՄԱՔԱՆԴԵԼ ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՍԻՈՆԱ-ՄԱՍՈՆԱԿԱՆ ՍՑԵՆԱՐՈՎ (ՄԱՍ ՔՍԱՆՉՈՐՍԵՐՈՐԴ)
 Դավիդ թագավորի արմատների ամրապնդումը։ Այժմ անցնենք Դավթի թագավորի դինաստիկ արմատների ամրապնդման միջոցներին՝ մինչև հողի վերջին շերտերը ... Այս ամրապնդումը ամենից առաջ կկայանա այն բանում, որում մինչև օրըս կայանում էր համաշխարհային բոլոր գործերի վարման մեր իմաստունների կողմից ամբողջ մարդկության մտքի դաստիարակման ուղղությունների պահպանման ունակությունը ... Թագավորի նախապատրաստումը։ Դավթի սերնդի մի քանի անդամներ կպատրաստեն թագավորներին և նրանց ժառանգներին, ընտրելով ոչ թե ըստ ժառանգականության իրավունքի, այլ ըստ ակնառու ունակությունների, տեղեկացնելով նրանց քաղաքականության նվիրական գաղտնիքներին այնպիսով, այնուամենայնիվ, որ այդ գաղտնիքները ոչ ոք չիմանա: Նման գործողությունների նպատակն այն է, որ բոլորն էլ իմանան, որ կառավարումը չի կարող վստահվել դրա արվեստի գաղտնիքների մեջ չհիմնավորվածներին: Միայն այդ անհատներին բազմադարյա փորձերի համեմատման միջոցով խրատելով կհրամցվեն վկայակոչված ծրագրերի գործնական կիրառումը, , քաղաքա-տնտեսական քայլերի և սոցիալական գիտությունների վերաբերյալ բոլոր դիտարկումները՝ ամբողջը, մի խոսքով, օրենքների ոգին, անխախտորեն սահմանված հենց իր իսկ բնության կողմից մարդկային հարաբերությունները կարգավորելու համար: ՈՒղղակի ժառանգորդների մեկուսացումը։ Ուղղակի ժառանգները հաճախ կմեկուսացվեն գահին բրձրանալուց, եթե ուսմնառության ժամանակահատվածում կցուցաբերեն անկշռադատություն, կակղություն և այլ իշխանության կործանարար հատկություններ, որոնք նրանց անգործունակ են դարձնում կառավարելուն և ինքնին վնասակար են արքայական նշանակման համար: Թագավորը և նրա երեք նվիրյալները։ Միայն կոշտ, նույնիսկ և մինչև դաժանության հասնող, անշեղ կառավարման անվերապահորեն ունակները կստանան ղեկավարման սանձերը մեր իմաստուններից: Կամքի անկման հիվանդության կամ այլ անընդունակության դեպքում, թագավորները ըստ օրենքի պարտավոր կլինեն փոխանցել կառավարման սանձերը նոր ընդունակ ձեռքեր... Ընթացիկ պահի արքայական գործողությունների ծրագրերը, և առավել ևս ապագայի, անհայտ կլինի նույնիսկ նրանց, որոնց կանվանեն մերձակա խորհրդականներ: Միայն թագավորն ու նրան նվիրված երեքը կիմանան գալիքը՝ թե ինչ է լինելու ապագայում: Թագավորը դա ճակատագիր է։ Ի դեմս թագավորի, ով տիրապետում է անխախտ կամքով՝ անխռով իրենով և մարդկությամբ, բոլորը կընդունեն որպես ճակատագիր, իր անհայտ ձևերով: Ոչ ոքի հայտնի չի լինի, թե թագավորն ինչի է ուզում հասնել իր հրամաններով, ուստի ոչ ոք և չի համարձակվի կանգնել ընդդեմ անհայտ ուղուն... Ակնհայտ է, անհրաժեշտ է, որ թագավորների մտավոր շտեմարանը համապատասխանի նրա մեջ տեղակայվող կառավարման պլանին: Ահա թե ինչու նա գահին կբարձրանա ոչ այլ կերպ, քան ըստ իր խելքի փորձարկման, նշված իմաստունների կողմից: Որպեսզի ժողովուրդը իմանա և սիրի իր թագավորին, անհրաժեշտ է, որ նա խոսի իր ժողովրդի հետ հրապարակներում: Սա առաջացնում է երկու ուժերի անհրաժեշտ ամրակցում, որոնք մեր կողմից այսժմ բաժանված են միմյանցից ահաբեկվածությամբ: Մենզ այդ ահաբեկչությունը անհրաժեշտ էր մի որոշ ժամանակ նրա համար, որպեսզի երկու ուժերն էլ առանձին-առանձին ընկեն մեր ազդեցության տակ: Ջհուդական թագավորի արտաքին բարոյականության անթերիությունը։ Ջհուդական թագավորը չպետք է գտնվի իր կրքերի իշխանության տակ, հատկապես ցանկասիրության՝ իր բնավորության ոչ մի կողմով նա չպետք է տա կենդանական բնազդներին իշխանություն իր մտքի, մտածողության ու գիտակցություն վրա: Ցանկասիրությունը ամենից վատ է խափանում մտավոր ունակությունները և հայացքների հստակությունը, շեղելով մտքերը մարդկային գործունեության ամենավատ և կենդանական կողմը: Մարդկության հենարանը իդեմս համաշխարհային տիրակալի՝ Դավթի սուրբ սերնդից, պետք է զոհաբերի բոլոր անձնական հակումները իր ժողովրդին: ՄԵՐ ՏԻՐԱԿԱԼԸ ՊԵՏՔ Է ԼԻՆԻ ՕՐԻՆԱԿԵԼԻ ԿԱՏԱՐՅԱԼ |
