Ի Ն Չ Պ Ե՞ Ս ԿԱԶՄԱՔԱՆԴԵԼ ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՍԻՈՆԱ-ՄԱՍՈՆԱԿԱՆ ՍՑԵՆԱՐՈՎ (ՄԱՍ ՔՍԱՆՄԵԿԵՐՈՐԴ)
 Ներքին փոխառությունները։ Ձե՛զ, նախորդ ժողովին զեկուցվածին, կավելացնեմ ավելի մանրամասն բացատրություն ներքին փոխառությունների մասին։ Ես այլեւս չեմ խոսի արտաքին փոխառությունների մասին, որովհետեւ նրանք մեզ սնուցել են գոյերի ազգային փողերով, քանի որ մեր պետությունում օտարերկրացիներ չի լինելու, այսինքն՝ արտաքին որևե-բան։ Մենք օգտվեցինք վարչարարների ծախվածությունից և կառավարիչների անփութաջանությունից, որպեսզի կրկնակի, եռապատիկ ու մեծ գումարներ ստանանք, տալով գոյերի կառավարություններին պարտք՝ փոխարինաբար որպես վարկ, պետություններին միանգամայն անպիտան, ընդհանրապես ավելորդ փողեր: Ո՞վ կարող է անել նույնը մեզ հետ․․․: Այդ պատճառով ես կներկայացնեմ մանրամասներ միայն ու միայն ներքին փոխառությունների վերաբերյալ: Նման փոխառության կնքման մասին հայտարարելով, պետությունը բացում է իր պարտատոմսերի՝ մուրհակների, բաժանորդագրություն, այսինքն` տոկոսային թղթերի: Որպեսզի դրանք հասանելի լինեն բոլորի համար, նրանց գին են սահմանում հարյուրից մինչև հազար. միևնույն ժամանակ առաջին բաժանորդների համար կատարվում է զեղչ։ Հաջորդ օրը նրանց գինը արհեստականորեն բարձրացվում է, իբր թե այն պատճառով, որ բոլորը նետվում են դրանք գնելու: Մի քանի օր անց գանձապետարանի դրամարկղերը կարծես թե լեփ-լեցուն են, և փող տալու տեղ չկա (ինչի՞ համար դրանց վերցնեն): Բաժանորդագրությունը իբրև թե բազմակի գերազանցում է փոխառության թողարմանը. Սրա մեջ է տպավորություն գործելու ձգտմամբ ողջ ազդեցությունը` այ-քեզ ինչպիսի վստահություն պետական պարտատոմսերի նկատմամբ: Պասիվ[A1] և հարկեր։ Բայց երբ արդեն կատակերգությունը խաղարկված է, ապա առաջանում է պասիվի՝ միջոցների ձեռք բերման աղբյուրի, ձևավորված փաստ, և, միևնույն ժամանակ, զգալի ծանրակշիռ: Տոկոսների վճարման համար մնում է ապավինել նոր փոխառություներին՝ չկլանող, այլ միայն հիմնական պարտքը ավելացնող: Երբ վարկը սպառվել է, մնում է նոր հարկերով ծածկել ոչ թե փոխառությունը, այլ միայն դրա գծով առաջացած ամբողջ տոկոսը: Այս հարկերը հանդիսանում են պասիվ՝ լրացուցիչ պարտավորություններ հպատակների համար, օգտագործված փոխ առու պարտականությունները ծածկելու համար ... Կոնվերսիաներ։[A2] Այնուհետև գալիս է կոնվերսիայի՝ նախկին ժամանակներում թողարկված փոխառության պայմանների փոփոխության ժամանակը, բայց դրանք կրճատում են տոկոսների վճարումը, այլ ոչ թե ծածկում պարտքերը, բացի դրանից, չեն կարող կատարվել առանց փոխատուի համաձայնության՝ կոնվերսիայի հայտարարման դեպքում փողերի ետվերադարձ է առաջարկվում նրանց, ովքեր չեն համաձայնվում իրենց թղթերը փոխարկել: Եթե բոլորը արտահայտեին իրենց անհամաձայնությունը և պահանջեին իրենց փողերը վերադարձնել, ապա կառավարությունները «կբռնվեին իրենց իսկ ձկնկարթի վրա» և իվիճակի չեին կինի վճարել առաջարկվող փողերը: Բարեբախտաբար, ֆինանսական գործերում անտեղյակ գոյերի կառավարությունների հպատակները միշտ նախընտրել են արժույթի գնի՝ կուրսի կորուստները և նոր փողերի զետեղման տոկոսային ռիսկի նվազեցումը, ինչով և նրանք այդ կառավարություններին տվել են հնարավորություն գցել իրենց վրայից մի քանի միլիոնների ոչ մեկ պարտականություն: Այժմ, արտաքին պարտքերի պայմաններում, նման օյիններ սարքել գոյերը այլեւս չեն կարող, իմանալով, որ մենք ետ կպահանջենք բոլոր փողերը: Սնանկություն, խնայողական դրամարկղները և ռենտան[A3] ։ Այսպիսով, ճանաչված սնանկությունը ամենից լավ է ապացուցում երկրներին կապի բացակայությունը ժողովուրդների շահերի և նրանց կառավարությունների միջև: Ես ձեր առանձնահատուկ ուշադրությունն եմ հրավիրում այս հանգամանքի վրա և հետևյալին. Հիմա բոլոր ներքին փոխառությունները համախմբված են այսպես կոչված վաղանցիկ պարտքերի մեջ, այսինքն այնպիսինների, որոնց վճարման ժամկետները ավելի կամ պակաս մոտ են: Այս պարտքերը բաղկացած են դրամական միջոցներից դրված խնայողական և պահուստային դրամարկղերում: Երկար ժամանակ գտնվելով կառավարության տրամադրության տակ, այդ միջոցները անկատելիորեն «գոլորշանում» են արտասահմանյան՝ արտաքին փոխառությունների գծով տոկոսագումարների վճարման համար, իսկ նրանց փոխարեն դրված են տարբեր գումարի ռենտայի ավանդներ։ Ահա հենց այդ վերջինները և ծածկում են պետական դրամարկղերի գրգռաճեղքերի բոլոր բացերը: Ֆոնդային բորսաների ոչնչացումը։ Արդյունաբերական արժեքների գնորոշումը։ Մենք կփոխարենք բորսաները ավանդական պետական սեփականություն հանդիսացող վարկային հաստատություններով, որոնց նշանակվածությունը կայանալու է արդյունաբերական արժեքների գնորոշման մեջ, համաձայն կառավարական նկատառումների: Այս հաստատությունները իվիճակի կլինեն մեկ օրվա ընթացքում շուկայահանել հինգ հարյուր միլիոն արդյունաբերական թղթեր կամ նույն գումարի էլ գնել: Այսպիսով, բոլոր արդյունաբերական ձեռնարկությունները կախված կլինեն մեզանից: Կարող եք դուք պատկերացնել, թե ինչ հզորություն կկազմենք մեզ դա անցնելով: [A1] միջոցների ձեռք բերման աղբյուր [A2] նախկին ժամանակներում թողարկված փոխառության պայմանների փոփոխություն [A3] վարձավճար |
