-Աստված քեզ ինչու՞ արարեց կավից։
-Բայց Տերն ինձ հունցեց տարածուն ցավից։
-Եվ մի՞թե կինն է ցավն այդ հողաբույր։
-Չէ, նա՝ սեթևեթ, ես եմ ակնկույր։
-Նրան էլ պատմիր քո սիրո մասին։
-Շունչս պահած եմ շրջանցել լուսնին։
-Անմիտ, ի՞նչ ես քեզ քարերով տալիս։
-Ինձ էլ է անհայտ միտքը արածիս։