ՀայելիAuthor: Արմեն Ալավերդյան 18:29, Thursday, 21 February, 2019 Կյանքս խաղ էր մորմոքուն, Գամփռ շուն, ճերմակ ձյուն, աղու թույն։ Կալանչի գամ, թե ոռնամ, Չհիշեմ, չսիրեմ, չզղջամ։ Ես եմ, դու ես, մեկն էլ՝ հեգ, Անհոգի մի հոգի ՝ հույլ ու հեղգ։ Դիմացս ով է, թե սաստեմ, Էս նման հանդուգնին էլ չատեմ։ Promote this postThe article published in the Spokesperson project.Sign up and publish your articles. Like0 Dislike0 Share 3264 | 0 | 0 | 0