Loading...

Articles

Հայելի

18:29, Thursday, 21 February, 2019
Հայելի
    
    

Կյանքս խաղ էր մորմոքուն,
     Գամփռ շուն, ճերմակ ձյուն, աղու թույն։

Կալանչի գամ, թե ոռնամ,
     Չհիշեմ, չսիրեմ, չզղջամ։

Ես եմ, դու ես, մեկն էլ՝ հեգ,
     Անհոգի մի հոգի ՝ հույլ ու հեղգ։

Դիմացս ով է, թե սաստեմ,
     Էս նման հանդուգնին էլ չատեմ։

Promote this post
The article published in the Spokesperson project.
Sign up and publish your articles.
Like
0
Dislike
0
3264 | 0 | 0
Facebook