Մի ծուռ ապառնի,
Մի անցյալ բորբոս,
Մի անխոհեմ քայլ,
Փորձեր են անում կրկին ու կրկին
Շահել ինչ-որ բան,
Վաղուց բարգավաճ
Օրինաց երկրի
Լուսավոր ծոցում
Դեմքն իր կորցրած
Առաքելական առատությունից։
Ո՜չ հատակ ունի հոգիս,
որ այնտեղ պառկեմ,
Ո՜չ պատեր ունի, որ
պատերով զարկվեմ...
... Ու տարուբերվում է լոկ մի
հարցական
Ընտրե՞լ, թե՞
Չընտրել...