Loading...

Articles

Համր մասրենին

07:32, Wednesday, 10 October, 2018
Համր մասրենին
    
    
    

Անձրև է մաղում,

Վաղո՜ւց է, որ անձրևն արդեն չի հուզում,

Արև՞ թե՞ անձրև, ի՞նչ տարբերություն,

Երբ քո մասին եմ անընդհատ խոսում:


    

Այնքա՜ն եմ գրել քո մասին,

Այնքա՜ն զրուցել պատուհանիս հետ,

Որ այգումս աճած վայրի մասրենին

Ինձ ընդունում է խելագարի տեղ…


    

Մի խե՜ղճ հայացքով նայում է վրաս,

Ճյուղերն իջեցնում է հողին,

Քամին՝ այդ խելառն անաստված

Պոկում է պտուղները դեղին:


    

Տարիներս տեսնես ո՞վ տարավ,

(Համրություն է ի՜մ և մասրենու միջև)

Պարզվո՜ւմ է, որ այսքան ժամանակ

Մասրենի՜, ես քեզ հետ եմ կիսվել:


    

Խո՜ւլ, հա՜մր, համե՜ստ վկան ես եղել,

Մտքերի՜, խոսքերի՜, տրամադրությա՜ն,

Ինձ հետ հավասար դու էլ տառապել

Ու մերկացել ես մտքերիս նման:


    

Մասուրներիդ նման տարիներս թռան,

Կառչած անցյալի թևերից,

Չգիտեմ ինչո՞ւ, մասրենի աննման

Ամաչո՜ւմ եմ նայել աչքերիդ…


    
Promote this post
The article published in the Spokesperson project.
Sign up and publish your articles.
Like
0
Dislike
0
4781 | 0 | 0
Facebook