Articles

Մա՜րդ եմ…

Ու մարդավարի ապրե՜լ եմ ուզում

«Շան կյանքը»

Վաղո՜ւց ձանձրացրել է ինձ,

Տեսնում եմ ինչպե՜ս են «շներ» -ը ապրում՝

Գոհ իրենց կյանքից:

«…Էն մի կտոր հա՜ցը երկնքից կախված»

Լռվե՜լ, մնացել է կոկորդիս,

Մա՜րդ եմ,

Աշխարհ եմ եկել որպես մարդ,

Ե՞րբ պետք է ազատվեմ

Այս մարդ-շներից:

Օտարից մուրա՜ծս հաշվել չի՛ լինում

Շան կյանքը բա՜խտ է

Իմը՝ ապաբախտ,

Եղեռնի մասին լսե՜լ եմ,

Ներգաղթը տեսե՜լ

Հիմա՛ էլ ապրում եմ արտագաղթ:

Վերջում ուզում եմ ի՛մ հողում պառկել,

Վրայիս քա՜րը մնա՛ որպես քար,

Թե շարունակվի այս կյանքով ապրե՜լ՝

Պառկած կլինեմ

Մզկիթների տակ…