82-ամյա Արաքս Սավթալյանը փայտե վառարանի վրա է ճաշ պատրաստում, նույնիսկ՝ ամռան ամիսներին, քանի որ գյուղում գազ չկա:
Նրա ամուսինը` 84-ամյա Ցոլակ Սավթալյանը, ասում է՝ իրենք ապրում են 18-րդ դարում. «Կարծես էս աշխարհից չլինենք, սաղ աշխարհը մի կողմ, Կաթնաղբյուրը՝ մի»:
Կաթնաղբյուրը Լոռու մարզում է՝ մարզկենտրոն Վանաձորից 39 կմ հյուսիս-արևմուտք։ Գյուղը տեղակայված է Ձորագետի աջ ափին՝ ծովի մակերևույթից 1650մ բարձրության վրա։
Կաթնաղբյուրը ետ է կյանքի բնականոն ռիթմից. ճանապարհներն այստեղ անբարեկարգ են, և ձմռան ամիսներին գյուղը կտրվում է հարակից շրջաններից՝ ուժեղ ձնաբքերի պատճառով:
Գյուղը գազաֆիկացված չէ: Գյուղացիները ձմռանը տաքանում են փայտի վառարաններով: Կերակուր պատրաստելու համար ոմանք գազաբալոն են օգտագործում, շատերը սուրճ պատրաստելու համար չոր սպիրտ են այրում:
Շարունակությունը այստեղ
