Loading...

Articles

Կարոտեցի՜, կարոտեցի՜

14:58, Thursday, 01 February, 2018
Կարոտեցի՜, կարոտեցի՜

Ինձնից այնքա՜ն հեռացար,

Որ շա~տ մոտիկ թվացիր,

Փորձեցի քեզ մոռանա՜լ-

Ավելի շատ սիրեցի:


    

Փախչելով չե՜ն հեռանում,

Խոստումներով՝ մոռանում,

Ատելով չե՜ն խարանում,

Երբ Սեր չկա՜


    

Քարանո՜ւմ են, քարանո՜ւմ…


    

Սիրտը քարի՜ց կարծր է դառնում,

Ա՜չքը թացից՝ կարմրո՜ւմ,

Մարդն ի՜նքն իրեն չի՛ հավատում


    

Փոքրանո՜ւմ է, փոքրանո՜ւմ…


    

Անցած օ՜րը բե՜ռ է դառնում

Հուշի նման ծանրանո՜ւմ,

Հոգին սիրո վշտից տրտո՜ւմ


    

Խեղճանո՜ւմ է, խեղճանո՜ւմ…


    

Սերը քանի՞ հազար դա՛ր է-

Նորոգվո՜ւմ է, նորոգվո՜ւմ…


    

Սերն ունեցողն անսեր մարդուց-

Տարբերվո՜ւմ է, տարբերվո՜ւմ…


    

Ինձնից այնքա՜ն հեռացար,

Որ շա՜տ մոտիկ թվացիր,


    

Կարոտեցի՜, կարոտեցի՜


    

Ուրիշ ոչինչ չզգացի…

Promote this post
The article published in the Spokesperson project.
Sign up and publish your articles.
Like
0
Dislike
0
4079 | 0 | 0
Facebook