Մա՜յրս լիներ…
Մա՜յրս,
Մա՜յրս մի բուռ արև՜…
Լիներ - ա՜չքս չորացներ,
Ա՜խ, թե մայրս կո՜ղքս լիներ-
Կշտամբե՜ր կամ նախատեր:
Մա՜յրս լիներ…
Ու ինձ լսե՜ր,
Հոգիս ունի բութ ցավեր,
Ա՜խ, թե մայրս կո՜ղքս լիներ-
Սիրտս չէ՜ր զգա ծակոցներ:
Մա՜յրս լիներ…
Ու իր գրկի ջերմությամբ
Սի՜րտս ու հոգի՜ս տաքացներ,
Ա՜խ, թե մայրս կո՜ղքս լիներ-
«Խիղճ» -ն անըդհատ բարբառեր:
Մա՜յրս լիներ…
Կասեր.
– Որդի՜ս չհոգնեցի՞ր Ճիշտը փնտրել
Այս աշխարհում անարդար,
Ա՜խ, թե մայրս կո՜ղքս լիներ-
Չփնտրեի ո՜չ մի բան:
Մա՜յրս լիներ…
Վաղո՜ւց չկա…
Ասես ճի՜շտը մահացել է մորս հետ,
Ա՜խ, թե մայրս կո՜ղքս լիներ-
Օրս չանցներ անհեթեթ:
Մա՜յրս լիներ, կո՜ղքս լիներ…
Մեր մայրե՜րը մաքո՜ւր, անկե՜ղծ,
Մեր մայրերը միամի՜տ ու նրբազգաց,
(Թող ինձ ներե՜ն Աստվածները)
Թե Մայրը կա՝ ի՞նչ Աստված:
