Առավոտը բացվեց տխո՜ւր,
Առանց երա՜զ, առանց լա՜ց,
… Մի քիչ արև՜ հիվա՜նդ ու թույլ,
Հույսի կտո՜ր - ափիս չափ:
*
Ցա՜վը եղա ես քո վերջին
Կա՛մ էլ մե՜ղքդ հանցավոր,
Ես կռապա՜շտ դարձա չնչին՝
Կուռքիս հանդեպ մեղավոր:
*
Գիշերներո՜ւմ կծերանամ,
Օրե՜ր կանցնեն առանց քեզ,
Ամուրի՜ է մարդու նման
Դարձել հոգիս լո՜ւռ ու հեզ…
*
Հեռացողին ե՛տ չեն կանչում,
Մոռացողին չե՛ն հիշում,
Երազանքին չե՜ն չարչարում-
Խղճի դեմ չե՜ն մեղանչում:
*
Տառապանքին ճանաչո՜ւմ են,
Իսկ տանջվելուն սովորո՛ւմ,
Պատկառանքը կշռո՜ւմ են
Վայրկյաններով իմաստուն:
* * *
Առավոտը բացվեց տխո՜ւր,
Առանց երա՜զ, առանց լա՜ց,
… Մի քիչ արև՜ հիվա՜նդ ու թույլ,
Հույսի կտո՜ր- ափիս չափ:
