Բոլոր գրառումները

... կանգ առ... դու փշրում ես երազանքներս....ետ դարձիր տանում ես սրտիս զարկերը, քանդում ես երազանքներս, ջնջում ես հիշողություններս...դու տանում ես վերջին ունեցածս թալանում ես թալանվածաիս...ետ ...

Օրերիս հետ փորձում եմ ըմբուռնումով մոտենալ արարքներիդ, փորձում եմ ամեն մտածված ու չմտացված քայլերդ արդարացնել ...պատճառներ եմ գտնում, քեզ ճիշտ ու մինչդեռ ինձ սխալ ներկայացնլու համար...ամեն օր ...

Ժպտում եմ....կարոտում եմ մահու չափ, կարոտում եմ քեզ քո իսկ կողքին...նախանձում եմ իրերին, երևույթներին` ուշադրությունդ գրավելու ու հպումներիդ արժանանալու համար...կարոտում եմ նախկին քո ...

...ծիծաղիդ հոգի կեղեքող արձագանքը խեղդում է հավատիս վերջին բազմակետերը իր շեշտերով…խեղդում է շեշտելով…

Ես կորցնում եմ քեզ, կորցնում եմ` ինչպես ինձ կորցրեցի ամիսներ առաջ աչքերիդ մեջ...

...անգամ չնչին ՙՙոչինչ՚՚ չկա քո մութ աչքերում...

Ծաղիկներս չեն թեթևացնում ցավս….. Գալիս եմ քեզ տեսության, այս անգամ արդեն ես եմ բերում քեզ կարմիր վարդեր: Ախր դու դրանք այնքան էիր սիրում….

Նայում եմ աչքերիդ՝ գիշերվա պես մութ ու խորհրդավոր ...իսկ նարանք ինձ երջանկություն են խոստանում:

Երբ մահն անգամ այցելի, իմ ցաված ու հոգնած սրտում կքարանա միայն ՆՐԱ անունը: Իսկ կարոտից հոգնած իմ աչքերում կսառչի թախիծը՝ ՙՙհիշողությունը սիրելիի մասին՚՚...

Դեռևս ոչ մի սեր չի մահացել իր մահով...սպանել են... սպանում են...

Երկու տարի էր անցել….երկու տարի, երբ զանգեց ու մի շարք փոխկապակցված անորոշ բառերի շարանով հասկացրեց, որ այլևս չի սիրում, որ մոռացումը, որին այդքան չէր հավատում, ի երջանկություն իրեն, արդեն ...

Դեռ խաղում ենք կարգախոսով... Չ՞ես հոգնել ձևացնելուց...Ետ նայիր, նայիր ու տես...հաշվիր՝ որքան ես քեզ կեղծել, քանի-քանի ամգամ ես ստել՝ խաբելով ինքդ քեզ:

Դու անզոր ես ինձ մոռանալ, քանզի ես ապրում եմ քո մեջ, քո հուշերում: Եվ երբ անգամ քամին ճչա իմ մասին ու, աստղերին նայելով նորից ինձ հիշես, ազորությունդ ու անկարողությունդ կմատնեն պաղ արցունքներդ:

Հաճախ, շատ հաճախ, սարսափում ենք ետ նայել և գիտակցել, որ «ճակատագիր» բառը հենց մեր գործած սխալների հոմանիշն է...

Նորից գնում ես: Ու թվում է, թե ոչինչ չի եղել, պարզապես մի հյուր աստիճանի վրա կանգնած նայում է տխուր ու անջատումից լացած իմ աչքերին: