Բոլոր գրառումները

-Իմ քայլերը մութ գիշերով դու չես զգացել, Կարոտե՞լ ես կամ էլ սպասե՞լ՝ ես չգիտե՛մ…Իմ հույզերին, կարոտներին մոտ չես եղել, Արցունքներս դու չես կիսել, ասա՝ ինչու՞…Կարոտախտով ներծծված իմ ...

-Հիշու՞մ ես՝ անցած ամառ էր, խոտերը անսպասելի տապից դեղնել-ոսկի էին դարձել, ճանապարհներին մարդ էլ չկար. շոգ էր: Նստել էինք ձեր բակի միակ ծառի ստվերում ու մոռացել… -Անցած ամառ ես այստեղ չէի, ...

Նոր տարին, ասում են հրաշք է գործում, Ասում են՝ սրտերը խինդով են լցվում, Հոգսերը ամեն մի պահ վերանում Ու, ասում են, աչքերն այլ կերպ են փայլում: Նոր տարուն, ասում են, սերն է հյուր գալիս, ...

Չէ՛, բառերդ ինձ դեռ չեն ձանրձացրել, Դեռ չեն կշտացրել, չեմ հափշտակվել, Մի պաղ հնչյունի նույնիսկ կարոտ մնացել Ու մտածում եմ՝ երևի հերթը դեռ ինձ չի հասել: Չէ՛, վստահաբար դու չես հոգնեցրել, ...

Հաջողված անվանել այս կյանքն անհնար է, կամ ՝ ծայրահեղ դժվար: Ի՞նչ հասկանամ հաջողված ասելով... Հասկանամ, որ այսօր է՞լ բոլոր օրերի նման գնացի-եկա մի ճանապարհով, որով բոլորը անխտիր քայլել էին երեկ, այսօր ...

Ենթագիտակցորեն եմ սիրում քեզ, այլ ոչ իրապես: Սերը նյութական չէ իրականում զգալու համար: Անհրաժեշտ է միայն ընկնել զգայական մի երանության մեջ ու հետդ էլ տանել անհրաժեշտ մի քանի բան` երազներ, կարոտներ, ...

Ենթագիտակցորեն եմ սիրում քեզ, այլ ոչ իրապես: Սերը նյութական չէ իրականում զգալու համար: Անհրաժեշտ է միայն ընկնել զգայական մի երանության մեջ ու հետդ էլ տանել անհրաժեշտ մի քանի բան` երազներ, կարոտներ, ...

Սև ու սպիտակ փետուրների հավասար բաշխվածություն ունեցող մի ագռավ կանգնել էր էլէկտրականության լարին ու հանգիստ օրորվում էր աշնանային քամուց: Մի սիրունիկ, գունավոր տերև պտտվում-պտտվում, գալիս կպչում էր ...

Սիրելիս սիրտը իրոք է սիրում, Ուրիշ բան, որ միտքը երբեմն խարդախի նմանԶգացածի ու մտածածի մեջ անհասկանալի ճեղքեր է բացում...Չէ~, սիրտը սիրում է, զգում ու կանչում է: Ուրիշ բան, որ աչքերը մեկ-մեկ խաբում ...

Խնդության ծովի մեջ ինձ գտել էի, Արև ունեի ու երջանիկ էի, Մեղեդիս սիրած մեղմիկ հնչում էր, Ու ինքս ինձ կարծես մոռացել էի, Տրվել էի խաղաղ ինչ-որ վիճակի, Որ հանգստություն կամ երանություն ...

Մեզնից հեռացավ ևս մեկ հանճար ու էլի հայ, հայ, որի անունը, սակայն, հայության որոշ զանգված չի էլ ճանաչում: Ամոթ է, իհարկե, բայց ուղղել կարելի է: Փորձենք ուղղել այդ սխալը` նրա հիշատակը իրեն ու իր գործերը

...

Հավատը պիտի ամուր պահել: Բայց վերացական գաղափարները քիչ են, երբ վանքերն ու եկեղեցիները կորստի են մատնվում: Դրանք սրբությամբ պահպանել, վերականգնել ու հանրությանը հավուր պատշաճի ներկայացնել է պետք:

...

...

...

...

Ողբա՜մ մեռելոց, բեկանե´մ շանթեր, կոչե´մ ապրողաց

...

...

Պարտադրված լքում, հեռացում, թե …կյանքի օրենք

...

...

...

...

...

...

...

...

...