Երանի Ձեզ, որ տեսնում եք լույսը,
Խելակորույս, խելակորույս աշխարհ,
Ի դերև է պարապ ժամի հույսը,
Մահից հետո՝ հաղորդության նշխար։
Ի՞նչ է, կասե՞ք, տնօրհնեքի գյուտը,
Նկատով եք այս մարմինս կնքել,
Խաբուսիկ է, թե չեք սիրում սուտը,
Ջանահնա՞ր, թե՞ իզուր եք տքնել։
Սաջի վրա ընդեղեն եք բովում,
Որ մտքերիս տեղակ ծղծա՞մ անեք,
Ինձ պարսավե՞ք, չասե՞մ ՝զուր եք «գովում»,
Եվ չսիրեք, որ ակամա չատեք։
Կույրի համար ինչ մի բացառություն,
Մինչև գետին թե կեռացած մնա,
Քաղցր վերհուշ և հաճելի մի թույն
Ինձ հուշում են՝ արտոնություն չկա։