Այս հրատարակության բացառիկությունը կայանում է նրանում, որ առաջին անգամ ներկայացվում է 1888թ.՝ գրողի կենդանության օրոք և նրա վերահսկողությամբ տպագրված բնագիրը՝ առանց որևէ միջամտության, ուր առավելագույնս պահպանված են գրողի բոլոր ուղղագրական ձևերը, կետադրությունը, ինչպես նաև 1888թ. հրատարակության ձևաչափը։
Վեպի բնագրին կից ուսումնասիրության մեջ, ծանոթագրություններում և մեկնություններում փորձ է արվել ներկայացնելու այն մեծածավալ աշխատանքը, որ կատարել է գրողը պատմավեպը գրելու նախապատրաստական շրջանում, ինչպես նաև վերլուծվել են այն սկզբունքները, որոնցով Րաֆֆին առաջնորդվել է աղբյուրներից քաղված տեղեկությունները մշակելու և գեղարվեստական համակարգում օգտագործելու ընթացքում։ Հատորն ունի հետևյալ կառուցվածքը:
ՐԱՖՖՈՒ «ՍԱՄՎԵԼ» ՊԱՏՄԱՎԵՊԸ – Գուրգեն Գասպարյան – էջ 5-71
ՐԱՖՖԻ, ՍԱՄՎԵԼ, ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԵՊ – էջ 75-597
ԾԱՆՈԹԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԵՎ ՄԵԿՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ – էջ 601-744։
