Թակում եմ դուռս, չկամ, Գոյություն ունեմ արդյո՞ք, Մի անգամ եթե չզգամ Եվ չասեմ գոհության աղոթք։ Իմ սրբի տունը դատարկ, Փոշին եմ քամուն տվել, Հուշերիս համար թակարդ՝ Անդրադարձ կապն է խզվել։ Եղե՞լ ես, թե՞ չես եղել, Ապրում ես ո՜նց պատահի, Քե՞զ էլ են ինձ պես նեղել, Անբերմունք և պատճառի։ Բախում եմ դուռդ, չկաս, Դատարկ է սրբատեղիս, Հոգետան պատերը վրաս Փլվում են քեզ հիշելիս։ Չեմ սիրում այս կյանքը սուտ, Խոնջանքը այս ձախավեր, Անսիրտ եմ ապրում, անփույթ, Ինչ սիրտ է, որ չցավեր։
|