Խնդրում ենք սպասել...

Հոդվածներ

« ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈւՆ »

08:40, հինգշաբթի, 03 հունիսի, 2021 թ.
« ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈւՆ »
    
    
    

Բառերդ հաճախ այնպե՜ս են գժվում,

Որ քեզ մատնում են անծայր տրտմության,

Ու քարանում է քո՛ մեջ՝ քո՛ ներսում

Քո երկրորդ կեսը - այնքան հարազատ:


    

Կարծես կանգնած ես հուշարձանի մոտ

Ու շուրջդ չկա ոչինչ մնայուն,

Ու անկեղծության լեզուն անամոթ

Խոսում է քեզ հետ օտար մի ձայնով:


    

Դաժան է լեզուն քո երկրորդ կեսի՝

Ակե՜ղծ, բայց սա՜ռը – անեծքի նման,

Ասես կանգնած ես անդունդի եզրին

Ու շշնջում ես. «Կյա՜նք, կա՛նգ առ մի պահ»


    

Ու կա՛նգ է առնում զարկը քո արյան,

Անշարժանում է կե՛սը քո երկրորդ,

Որն ամե՜ն պահի, ամեն մի վայրկյան

Կարող է գլորել քեզ անդո՜ւնդը խոր…


    

Ու բաժանվո՜ւմ ես ինքդ քեզանից,

Դառնո՛ւմ ես երկո՜ւ, երկու տարբեր անձ՝

Մեկը մարմի՛նդ է, մյուսը հոգի՜դ -

Աչքերն անդունդի խորքերը հառած:


    

Տեսնում ես հոգուդ պատյանից անդարձ

Հեռացած կնոջ աղոտ մի հայացք,

Վաղուց ծվարած քո մեջ քո ներսում՝

Այնքա՜ն մերձավոր, այնքա՜ն հեռահաս…


    

Մարմինդ արյունդ է խմում կո՜ւմ առ կում,

Հոգիդ ըմպում է արցունքի թասից,


    

… Բառերդ դառնում են Բանաստեղծությո՜ւն

Ու դու կախված ես մնում նրանից:


    

Ս. Հարությունյան

29.01.17թ. ք. Երևան

Առաջխաղացնել այս նյութը
Նյութը հրապարակվել է Մամուլի խոսնակի շրջանակներում:
Գրանցվի՛ր և հրապարակի՛ր քո հոդվածները:
Հավանել
0
Չհավանել
0
2221 | 0 | 0
Facebook