Բիրմայի թագավորությունում 1581-ից 1599 թվականներին գահակալած Նանդաբեյին թագավորը բավականին թույլ միապետ է եղել, որի հետևանքով էլ երկրում հաճախ ապստամբություններ ու խռովություններ են բռնկվել: Ի հավելումն պետությունը թուլացնող այդ երևույթների՝ հարևան երկրի զորքերը ներխուժել են Նանդաբեյինի թագավորություն ու վճռական ճակատամարտում հաղթել են: Նանդաբեյին թագավորը ստիպված է եղել հրաժարվել գահից ու նվաճողին ճանաչել իր երկրի թագավոր: Նրան մեկ տարի բանտում են պահել, իսկ 1600 թվականին սպանել են:
Բայց այս թագավորի ժամանակակիցներն ու հետագա սերունդները ցանկացել են ոչ միայն բացառել սպանության փաստը, այլև նրա մահվան զվարճալի պատճառ են հորինել: Եվ, ահա, բիրմայական առասպելն ասում է, թե Նանդաբեյինը մահացել է ծիծաղից: Երբ վենետիկցի վաճառականները նրան տեղեկացրել են, թե Վենետիկը հանրապետություն է, կառավարվում է առանց թագավորի, միապետն անզուսպ ծիծաղով է համակվել ու այնքան է քրքջացել, որ ծիծաղից խեղդվել է ու շունչը փչել:
