Ապրիլյան պատերազմին` մենք գնացինք, չիմանալով թե ուր էինք գնում: 2020-ի պատերամզին` գնացինք իմանալով թե ուր, սակայն չհասանք տեղ, չտեսանք այն բանակը որ տեսել էինք 2016-ին, որն ինչ-որ տեղ էլ արդեն ավելի լավը դարձած պիտի լիներ, նույնիսկ մեր ամենահոռետեսական գնահատականներով....:

Ապրիլյանին շատերը գնացին անգամ անպատրաստ. ծակ կոշիկով, բայց թասիբով, հպարտությամբ, իսկ այս պատերազմին շատերը չգնացին, քանի որ նիվա չունեին....

Ապրիլյանին ընկած տղերքից ոչ մեկը «անիմաստ» չի զոհվել: Ապրիլյաանը ևս դաժան ու հզոր էր, որը սակայն մեր տղերքն անցան փառքով: