Հոդվածներ

Գնացքը հևո՜ւմ է, առա՜ջ է սուրում

Ետևո՜ւմ մնացին լույս աչքեր,

Կապտազգե՜ստ,

Կապտաչյա՜,

Կապտավո՜ւն մի կին

Ու կրծքի՜ն խաչված զույգ ձեռքեր…

Գնացքը արագ տանում է հեռո՜ւ

Իսկ միտքս՝ արագ գնացքից,

Գնում եմ հեռո՜ւ, անհայտ ապագա-

Թողնելով զույգ աչքեր հուզալից…

Արդեն երեկո՜ է, աստղե՜րն են փայլում

Կողքի՜ց,

Դիմացի՜ց,

Վերևի՜ց,

Ետևում մնացած աչքե՜րն եմ հիշում…

Ու թվում է թե

Փախել եմ ինձնից:
    
     Ս. Հարությունյան