Հոդվածներ

Անցյալո՜վ եմ խոսում հետդ

Իմ Արցա՜խ, իմ հարազա՜տ,

Ուժի նշույլ չկա՛ մեջս,

Որ ինձ խաբե՜մ, թե կտեսնեմ քեզ ազատ:

Մեր Արցախը դատարկ հո՜ղ չէր՝

Լույսի շո՜ղ էր,

Քա՜ղցր համ էր լեզվի տակ,

Սրտի դո՜ղ էր,

Հուսադրո՜ղ էր,

Ամոքո՜ղ էր վի՜շտ ու ցավ:

Ես չգիտե՝մ թե մեկ էլ ե՞րբ

Ոտքս հողիդ կդնեմ…

Արյամբ լցված վանքերիդ հե՜տ

Հայերենով կխոսեմ…

Ս. Հարությունյան