* * *

Շա՜տ ներեցիր հողիդ վրա

Աչքը տնկած թշնամուն,

Չհասկացա՞ր մինչև հիմա

Շանը ինչո՜վ են զսպում…

Մինչև հիմա խելքի չեկա՞ր՝

Հո՛ղ չեն պահում աղոթքով,

Լավ է լինել անմեղսունակ

Քան ապրել կյանք մուրալով…

Մահով հերոս չի՛ մահանում,

Լացով երկիր չի՛ պահվում,

Դուք մեր հերոս Հայ Զինվորներ

Անմահացաք մեր սրտում:

Դո՛ւ ես Զինվոր մեր Հավա՛տը,

Հո՛ւյսը, Սե՛րը մեր երկրի,

Այսուհետև «Զինվոր» բառը

Մեծատառով պիտ գրվի: