Հոդվածներ

    
    
     Անդիմադիր է կինը մոլեխանձ,
     Թե սազ գալով է դարչնագույնը բեժ,
     Արի, սեղեխի սոլերով խաղանք,
     Հենց որ լրբանա մուծուցիկն է խեժ։
    
     Համակցությունը զմրուխտ ու սևի,
     Էն Դամասկոսի վարդի պես կոկոն,
     Թե որ հրաշք է, էլ ոնց ուսեի,
     Մեղրամոմից են ճրագ ու կերոն։
    
     Հետո կիտրոնի դեղինն է սիրուն,
     Գունատ դեղինը խորշոմների մեջ,
     Բալի կարմիրն ինձ, մնացորդն՝ Աստծուն,
     Խտղտելի եմ անգրգիռ, թե գեջ։