Հոդվածներ

    
     Ես Աստծո հիշողություն եմ հանգուցյալի աճյունի մեջ
     և վերջին դիակը, ով գիտեր ինչ է ձյունը՝ աստղաձև փաթիլներով։
     Իմ սահակողերից խզակները հույզերի ծփանքի սառցե արձագանքներ են ցավի եռանկյան վեց անկյուններում ծվարած։
     Աշխարհում տեսանելի մահերը կրկնում են իրար, թաքուն պահելով մարդու մեջ մեռած մարդուն։
     Իմ պատկերով պայմանական մի նշան կա կարծր սևակուճին խազած։ Սա միակ նկարն է, ուր ես անբնական եմ ժպտում։
     Հայկական այս գամբիտը տանուլ չտաք, ձեր զոհաբերածը ոտքի կոխան չէ․․․