Մահճակալի ոտքերը սիրով լցվեցին,
Սերը սողոսկեց տաք վերմակի տակ,
Դռան ծխնիներն հանկարծ ճռռացին,
Սիրո մեղեդու ձայներից լարված:
Ու համբուրվեցին կարոտն ու սերը,
Իրիկնաշողը դեմքեր գուրգուրեց,
Արցունքը մաքրեց հուռթի շուրթերը,
Գիշերվա գրկում մի բու բղավեց:
Զգեստները մեր լուռ, հատակին թափված,
Կարծես թե խորհել, խոսել չգիտեն
Կարծես թե մարմնից մի կերպ ազատված
Ուզում են մի քիչ հանգիստ վայելել:
Եվ սա մի խաղ է կյանքի ու մահվան,
Մի դիմակահանդես կյանքի եզերքում,
Որտեղ կարոտն ու սերը համրաքայլ,
Առանց դիմակի պարեր են պարում: