Անգլիացի աշխարհահռչակ ֆիզիկոս Իսահակ Նյուտոնը (1642 – 1727 թթ.) կենդանասեր է եղել: Բացի ձիուց, որին գիտնականը հեծնելու համար է պահել, նրա տանը շատ հարմարավետ պայմաններ են ստեղծված եղել իր սիրած կատվի ու շան համար:
Բայց կատուն ու շունն իրենց այնպես չեն դրսևորել, որ տերը նրանցից բավականություն ստանա: Կատուն որկրամոլ է եղել, և գիտական պրպտումներում խորասուզված նրա տերը չի նկատել, որ այն շարունակ ուտում է ու անասելի գիրանում: Իսկ շունն էլ վատ սովորություն է ունեցել մոմը շուռ տալ Նյուտոնի թղթերի վրա:
Նյուտոնի ժամանակակիցը՝ Հռոմի Ալեքսանդր 8-րդ պապը, ասել է.
«Բնությունը և բնության օրենքները խավարում թաղված էին մնացել: Եվ Աստված ասաց. «Եղիցի՛ Նյուտոնը»: Եվ լույս եղավ»:
