Խորհրդային տարիներին Ադրբեջանում ու նաև Հայաստանում հայտնի ղարաբաղցի մի երգչուհի կար` Արև Բաղդասարյանը: Նրա բոլոր կատարումները ներծծված էին թուրքա-ադրբեջանական մեղեդայնությամբ, թուրքական երգերին բնորոշ գեղգեղանքներով ու կլկլոցներով: Ահա այս Արև Բաղդասարյանի ամենահայտնի կատարումը «Նախշուն բաջի» կամ «Ինձ ասըմ են՝ եր կաց պար եկ» երգն էր: Ներկայիս տարեցները կհիշեն, որ այդ երգում հիշատակվում է նաև «Թարաքյամա» անունով պարը: Համոզված եմ, հատկապես հայաստանցիներից շատերը չգիտեին, թե «թարաքյամա» -ն այդ ինչ պար է ու, ընդհանրապես, ինչ է նշանակում «թարաքյամա»:
Պարզվում է, Միջին Ասիայից մեր տարածաշրջան ներթափանցած խաշնարած ցեղերին տրված «թարաքյամա» անունը ծնունդ է առել 14 – 15-րդ դարերում, երբ մեծ քանակությամբ թուրքմենական վաչկատուն ցեղեր հաստատվեցին ներկայիս Ազերբայջանի տարածքում:
«Թարաքյամա» եզրույթը թուրքմեն անվան արաբական հոգնակի ձևն է և նշանակում է «թուրքմեններ»:
Նկարում՝ թուրքմենական (թաթարական) «թարաքյամա» ցեղի ներկայացուցիչներ:
