Հոդվածներ

     Բեր ջուրը ձգենք հրապույրներիդ դյուրամոտ կեսը,
     Քո անմատչելին խորաքանդակ է սրտիս խոռերում,
     Ետ ընկած մի տեղ շարունակվում է սահմանված ծեսը,
     Ուր ինձ աղապետ կարգել են միայն ծանր խոհերում։
     Մի կետից բխող երկու գծերը քանի՞ են տևում,
     Ինչ արագությամբ որ հեռանում են, երազ է թվում,
     Դու չափը պահիր՝ հրապույրներիդ պատնեշը կապեմ,
     Մի օր ջրվեժիդ տեղատարափում մեղքս կքավեմ։