Խնդրում ենք սպասել...

Հոդվածներ

Իմ հարազա՜տ ձայնարկություն՝ (Իրենա Բարանովսկայա)

08:02, չորեքշաբթի, 10 հուլիսի, 2019 թ.
Իմ հարազա՜տ ձայնարկություն՝ (Իրենա Բարանովսկայա)

Իմ հարազա՜տ ձայնարկություն՝
     Շուրթերիցս հնչո՜ղ «ՎԱ՜Յ»

Այնպե՜ս ստացվեց, որ կյանքո՜ւմ

Դարձանք իրար քո՜ւյր-եղբայր:


    

Ինձ ո՛չ հո՜ւյս ես, ո՛չ էլ հե՜նք
     Ա՜յլ մի նավակ ծղոտից,

Արդեն գիտե՜մ, որ երբե՜ք
     Չե՜նք բաժանվի իրարից:


    

Նստե՜լ պառկե՜լ կռանա՜լ,

Շուռումո՜ւռ գալ անկողնում,

Կոշիկ հագնե՜լ լողանա՜լ

Առանց «ՎԱ՜Յ» -ի չի՛ ստացվում:


    

Հեշտությա՜մբ չեմ արթնանում

Կամ բարձրանում հարկի՜ց հարկ,
     Ջահել օրե՜րս եմ հիշում

«ՎԱ՜Յ» ասելով անընդհատ:


    

Չե՛մ դժգոհում ես կյանքից՝

Այնպիսի՜ն է ինչպես կա՛,

Նույնի՛սկ հայելուց սրտակից

Ինձ նայում է իրոք «ՎԱ՜Յ»:


    

Ինձ հետ հետո ի՞նչ կլինի-

Ես չգիտե՜մ, հավատա՜,

Աղոթո՜ւմ եմ, Աստված չանի՜

Կյանքը դառնա «ՎԱ՜Յ, ՎԱ՜Յ, ՎԱ՜Յ»:

թարգմ. Ս.Ումառ-Հարությունյան

Ирена Барановская


    

Моё родное междометие,
     Мой постоянный возглас «ОЙ» .
     Теперь уж ни за что на свете
     Мы не расстанемся с тобой.


    

Ты не поддержка, не опора,
     Ты как соломинка в воде,
     Но я боюсь, что очень скоро
     Со мною будешь ты везде.


    

Чтобы присесть или нагнуться,
     Чтоб быть в согласьи с головой,
     Чтоб с боку на бок повернуться
     Не обойтись уже без «ОЙ» .

,
     Без «ОЙ» не встану я с дивана,
     Упавший нож не подниму,
     Без «ОЙ» не вылезу из ванны,
     И даже туфли не сниму.


    

Легко уже мне не подняться,
     Увы, по лестнице крутой.

И с молодыми не тягаться –

Ползу в сопровожденьи «ОЙ» .


    
    

На жизнь я вовсе не в обиде,
     Уж так устроен путь земной.
     Но, в зеркале себя увидев,
     Как в страхе не воскликнуть «ОЙ» !


    

А что же дальше с нами будет?
     Вопрос, конечно, не простой.
     Но мы пока о нем забудем,
     А то совсем уж «ОЙ-ОЙ-ОЙ» !


    
Առաջխաղացնել այս նյութը
Նյութը հրապարակվել է Մամուլի խոսնակի շրջանակներում:
Գրանցվի՛ր և հրապարակի՛ր քո հոդվածները:
Հավանել
0
Չհավանել
0
4488 | 0 | 0
Facebook