* * *
Եվ բեմերո՜ւմ լուսավորված,
Կուլիսներո՜ւմ մթագնած,
Եվ դերերո՜ւմ խաղացված
Ե՛վ… չխաղացված:
Կարևո՜ր չէ, որ Ե՛ս, կարևո՜ր չէ, որ Քե՜զ,
Կարևո՜րը ա՛յն է՝
Իրականում ինչպե՞ս:
Կարևո՜ր չէ, որ Դո՜ւ, կարևո՜ր չէ, որ Ի՛նձ,
Կարևո՜րը կախված է,
Հուշարարի շուրթից:
Կյանքում լինում են վա՜տ, նույնիսկ լա՜վ վերքեր,
Իսկ Վա՜տ կամ Լավ դեր
Չի՛ լինում երբեք:
Սակայն մի դե՜ր կա` ծա՜նր, ցավալի՜ -
Դա՛ ծաղրածուի դե՜րն է
Կա՜մ խեղկատակի…
Կարևո՜ր չէ, որ Դո՜ւ… կարևո՜ր չէ, որ Ի՛նձ…
Երբ երգում է լեզո՜ւն,
Իսկ սիրտը՝ լալիս…