Մեկին հրում են, ուրիշն է ընկնում,
Գիտական փորձի այս մի արդյունքում
Հապաղելը չէ էլ ազատ անկում,
Ճաք տված քանի՞ հոգի կա կանգուն։
Ճանճումժեղի բոլուկին ասեք,
Ձեր խայթոցներից մաղձը շատացավ,
Դուք, որ քանակի անտեղյակ մասն եք,
Հերվանաձագից գոնե հարցրեք։
Նա էլ հո գիտի ինչը ինչոց է,
Ինչ մնաց դրուստ, ինչը փչոց է,
Թե էն Ֆուկոյի ճոճանակի պես
Առանցքն իր գունդն է պտտում անծես։